Kinderen zijn fan van Federer. Of Nadal. Een enkeling juicht voor de Servische vrijheidsstrijder Djokovic, alias Jezus de Verlosser. Ooit iemand gehoord die fan is van Roberto Bautista Agut? Waarschijnlijk niet.
Door: Robert Hesen
Strijder
Roberto Bautista Agut, geboren op 14 april 1988 in Castellon De La Plana, is dé ultieme strijder. Op een tennisbaan welteverstaan. Hij is niet gezegend met de service van John Isner, de forehand van Roger Federer, de backhand van Novak Djokovic of het voetenwerk van Rafael Nadal. Je zou hem zelfs – in de goede zin van het woord – een lelijke, saaie tennisser kunnen noemen. Toch heeft Bautista Agut negen ATP-titels op zijn naam, haalde hij in 2019 de halve finale van Wimbledon en eindigde hij acht jaar op rij in de top-25 van de wereld.
Hetzelfde
Wat hem zo goed maakt? Robin Haase zei het mooi: ‘Er zijn twee spelers op de tour die ieder punt hetzelfde spelen: Nadal en Bautista Agut.’ En precies dat is zijn kracht. Ongeacht de stand in de wedstrijd, ongeacht de tegenstander, ongeacht een al dan niet vijandig publiek en ongeacht zijn emoties. Hij speelt altijd hetzelfde.
Organiseer een Bautista Agut-avondje met je vrienden en hang een poster van hem boven je bed
En dat lijkt zo simpel, maar is o-zo-moeilijk. Probeer het zelf maar eens. Ga de volgende keer dat je de baan op stapt maar eens ieder punt spelen alsof het je laatste punt is. Geen ’tankforehandjes’. Geen geforceerde services. Geen onnodige dropshots. Geen ballen rechtdoor knallen die cross moeten. Waarschijnlijk ben je er na een kwartiertje wel klaar mee. Ik in ieder geval wel.
‘Consistent’
Die saaie, lelijke tennisser is dus eigenlijk een hele bijzondere speler. Dus: stop met filmpjes kijken van Monfils, Kyrgios en Bublik, maar organiseer een Bautista Agut-avondje met je vrienden en hang een poster van hem boven je bed. Vamos!
