Door Robert Hesen
We delen het park met één ander team. Buiten de spelers is vrijwel niemand op de club. De bardienst kan Snapchat, Instagram en Tinder in een paar uurtjes uitspelen.
Het is twee jaar geleden dat de KNLTB de voorjaarscompetitie vanwege de coronapandemie verplaatste naar het najaar. Het was volle bak. Een serieuze competitie afwerken in het najaar? Dat ging dus prima. Het weer is vaak alleraardigst, de banen zijn beter dan in het voorjaar en het belangrijkste: competitie spelen is het leukste dat er is.
Lees ook: Ik gun ieder tennissend kind een papa zoals Corey Gauff
Dat zegt de KNLTB ook. Ze pronken met het getal van 200.000 tennissers dat competitie speelt. “Het zorgt voor veel sfeer en gezelligheid naast de baan. Niet gek dus dat de competitie als hoogtepunt van het tennisseizoen wordt beschouwd”, zo valt te lezen op de website.
Maar de najaarscompetitie is inmiddels niets meer dan een slap aftreksel van de voorjaarscompetitie. En dat is doodzonde.
Van zeven naar vijf
De gebruikelijke zeven speeldagen schafte de bond vorig jaar af. Het ging naar vijf. Waarom? Iets over banen die eerder dicht gaan, het slechte weer en een betere aansluiting op indooractiviteiten. Vooral die laatste is bijzonder: als je in Nederland een indoorbaan wilt huren moet je goed je best doen. En een stuk rijden.
Ik vind het niks. Met vijf dagen creëer je geen competitiegevoel. Overigens: in de praktijk speelden we dit jaar vier wedstrijden. Vorig jaar slechts drie. Het dieptepunt was een appje op vrijdagavond: onze tegenstander kreeg het team niet bij elkaar. Ze kwamen niet. Zoiets maakte ik twintig jaar voorjaarscompetitie nog niet mee.
Lees ook: Mijn dochter kijkt later naar Aranxta Rus
Geen promotie?
Ook iets onbegrijpelijks: de najaarscompetitie heeft geen promotie- en degradatieregeling. Waar speel je dan voor? Dat werkt in de hand dat teams zich terugtrekken. En dat spelers de voorkeur geven aan familieweekendjes, feestjes of de verjaardag van opa of oma. Met appjes op vrijdagavond als gevolg.
Dan nog iets: waarom beginnen we pas half september? Begin lekker eind augustus. Natuurlijk, het kan botsen met toernooien. Maar de competitie is toch het hoogtepunt van het jaar? Dat is het een kwestie van prioriteiten, toch?
Kampioen
Het is gelukt. Het puntje is binnen. We zijn kampioen. Geen champagne, feest of felicitaties. Geen promotie, geen playofss. Nada. Inmiddels lees ik dat de KNLTB volgend seizoen promotie en degradatie invoert. Goed plan. Laat het een begin van een opmars zijn.
Afwassen
Inmiddels zijn we als enige team op de club. De bardienst is eerder vertrokken, ze wilden naar de kermis. Prima..We wassen af, doen de lichten uit en sluiten de kantinedeur. ‘Dit was de matigste competitiedag ooit’, is onze conclusie als we in het donker als laatste het park verlaten.
Hopelijk wordt het volgend jaar beter. Als is het ook de vraag of het najaar niet al te veel (imago)schade heeft opgelopen. Hoe dan ook, aan mij zal het niet liggen. Ik ben er bij.
