Mees Röttgering, zeventien jaar pas, wordt een mooie toekomst toegedicht, maar op het ABN Amro Open maakt het grote tennistalent direct kennis met de harde topsportwetten. “Ik liep trillend de baan op.”

Het waren maandagavond omstreeks 00.30 uur eerlijke woorden die Röttgering koos na zijn verloren eerste ronde tegen de Italiaan Mattia Bellucci. De Nederlander gaf toe voor de partij stijf van de zenuwen te staan.

“Ik moet proberen om daar beter mee om te gaan, want dit is iets wat ik heb moeten ervaren. Ik moet nu kijken hoe ik dit het beste onder controle kan krijgen”, aldus Röttgering, die naar eigen zeggen in de wedstrijd deels last van kramp had, maar ook een onwillige rechterkuit zat hem dwars.

Opgepompte verwachtingen

De verwachtingen rond de Limburger waren aardig opgepompt. Hij kreeg van Krajicek als tiener een wildcard voor het hoofdtoernooi en werd door de toernooidirecteur al voorzichtig vergeleken met huidige wereldtoppers zoals Jannik Sinner, Alexander Zverev of Carlos Alcaraz.

Of de Duitser Boris Becker, die in de jaren tachtig op jonge leeftijd doorbrak. “Ik ken de vergelijkingen, maar dat was een heel andere tijd. Ik denk dat de concurrentie in het tennis nu veel groter is om op jonge leeftijd al door te breken richting de top. Alcaraz en Sinner zijn echt de uitzonderingen.”

De linkshandige Röttgering de huidige nummer één van de wereld bij de junioren. Een bijzondere prestatie, maar ook een gegeven dat veel verwachtingen met zich meebrengt.

Spanning

Vlak voor de partij was er ogenschijnlijk gezonde spanning bij Röttgering. Hij trok in een compleet verlaten trainingshal vlak voor zijn wedstrijd nog een aantal sprintjes om wedstrijdsituaties na te bootsen. Even de spanning uit het lijf rennen.

Maar die nervositeit bleek bij binnenkomst op het center court nog niet verdwenen. “Daarom begon ik ook niet goed. Even later kwam ik beter in de wedstrijd.”

Röttgering kon ondanks het fysieke ongemak wel genieten van de partij tegen de Italiaanse qualifier.

De Nederlander balde soms de vuist richting zijn coaches en wilde zich in de partij knokken. “Ik vond het leuk om in een vol stadion te spelen, ik wilde me ook heel erg graag bewijzen. Ik denk ook dat ik mij bij vlagen van een goede kant heb laten zien.”

De tiener toonde op het center court ook wat bravoure door het publiek met handgebaren op te zwepen. “Het zijn Nederlanders, ze staan er voor jou. Ik denk dat je dit ook moet gebruiken. Op dat moment genoot ik ervan dat ik het publiek even kon vermaken.”

Ervaring van onschatbare waarde

De jonge Röttgering heeft in ieder geval een ervaring van onschatbare waarde opgedaan. Zo trainde hij in Ahoy onder anderen met wereldtopper Stefanos Tsitsipas. “Dat zijn gewoon mooie dingen om mee te maken. Alcaraz loopt hier ook rond. Het voelt echt anders als ik met hen train. Ze maken geen fouten en ik moet echt fel blijven tennissen.”

Nu moet Röttgering via het ITF-circuit, het derde profniveau in het mannentennis, zich proberen op te werken. Hij is momenteel de mondiale nummer 839. Dat betekent het spelen van toernooien op kleine, anonieme tennisbanen. Het is de leerschool die vrijwel elke tennisprof heeft ondergaan.

Hij beleeft zijn tennisreis onder anderen aan de zijde van tenniscoach Willem-Jan van Hulst, die betrokken is bij tennisschool Amjoy uit Veldhoven, waar Röttgering al sinds zijn zesde heeft getennist. En ook Sjeng Schalken fungeerde de voorbije jaren als mentor van het talent.

“Ik heb ontzettend veel van Sjeng kunnen leren, want hij brak op jonge leeftijd door. Dus aan zijn kennis hecht ik veel waarde.”

Röttgering beleefde in 2024 zijn grote doorbraak als junior. Hij haalde de finale op Wimbledon, de halve finales van de Australian Open en won in China de ITF Finals, het junioren-equivalent van de ATP Finals.

Die prestaties droegen eraan bij dat hij van Krajicek een wildcard voor Ahoy kreeg. “Ik ben Richard dankbaar voor de kans die ik heb gehad. Het is nu aan mij om te laten zien dat ik stap voor stap de weg omhoog kan vinden.”