Sarah van Emst kroonde zich het voorbije NK Tennis tot nationaal kampioene in zowel het enkel- als dubbelspel. Een prestatie die ze vooraf totaal niet verwachtte, maar hoe dan ook een bekroning is op een bijzonder jaar. Is dit het begin van een doorbraak voor de 21-jarige Zwolse? “Ja, dat denk ik wel.”

Wat begon als een toernooi zonder verwachtingen, eindigde als een tweeledig schot in de roos. Op het Nationaal Tennis Centrum in Amstelveen won Van Emst op zaterdag eerst de dubbeltitel, alvorens ze een dag later ook toesloeg in de enkelspelfinale tegen Britt du Pree. 

Die eindstrijd om de titel in het enkelspel kende wel een wrang einde. Du Pree, een goede vriendin en trainingspartner van Van Emst, gaf geblesseerd op bij een 0-3 achterstand in de derde set. “We kennen elkaar supergoed en ik baal echt van de wijze waarop de finale ten einde kwam; dit gun ik haar echt niet. Maar uiteindelijk denk ik wel dat ik de overwinning verdiende”, vertelt Van Emst over haar triomftocht op het NK.

Dat ze zich juist nu kroonde tot nationaal kampioen, verbaasde Van Emst zelf ook. “Mijn laatste wedstrijd dateerde van oktober en in trainingen lag de nadruk de afgelopen weken vooral op het fysieke aspect.”

Maar uiteindelijk wierp de alternatieve voorbereiding, die vooral in dienst stond van het nieuwe seizoen dat weldra begint, zijn vruchten af. “Ik voelde me heel goed op de baan en ondanks dat ik weinig wedstrijdritme had, heb ik tot en met de finale goed tennis laten zien.”

Succesvol eerste jaar als prof

In 2025 maakte Van Emst haar eerste jaar als fullprof door en zette ze de goede ontwikkeling voort. Ze won zeven ITF-titels in het dubbelspel en was ook eenmaal de gevierde vrouw op een enkelspeltoernooi (W15 Monastir). De titeloogst is terug te zien op de rankings. Ze sluit het jaar net buiten de top-500 af in het enkelspel (WTA-514) en binnen de top-300 in het dubbelspel (WTA-D-276).

“Ik denk dat ik dit jaar veel consistenter ben geworden, zowel mentaal als tennistechnisch. Mijn forehand is verbeterd en ik ben rustiger op de baan. Het feit dat zich dat ook uit in de ranking, is alleen maar mooi. Dan kan ik grotere toernooien spelen.”

Dit jaar proefde Van Emst al eens aan het spelen van een groot toernooi. Ze kreeg een wildcard voor het kwalificatietoernooi van het Libéma Open in het enkelspel en stond, samen met Suzan Lamens, de Nederlandse nummer één bij de vrouwen, in het hoofdtoernooi van het dubbelspel. “Een geweldige ervaring.”

Van Emst: “Ik voelde me ineens best wel professioneel toen ik tussen al die topspeelsters mijn warming-up deed”, begint de Overijsselse haar verhaal over het debuut op de WTA Tour. Vooral de dubbelwedstrijd beklijft in het geheugen van de huidige nummer elf van Nederland. 

‘Ik durfde Suzan niet eens op te schrijven’

“Het dubbelen met Suzan was supergaaf. Kiki Bertens, mijn coach, vroeg mij om een lijstje met favoriete dubbelpartners op te stellen. Destijds was de Libéma Open nog helemaal niet aan de orde, maar  ik durfde Suzan eigenlijk niet eens op te schrijven, want dat leek me onrealistisch. In aanloop naar het toernooi heeft Kiki het aan haar gevraagd en gelukkig wilde ze graag samen spelen. Jammer dat we gelijk tegen het als eerste geplaatste koppel speelden (Veronika Kudermetova en Elise Mertens) maar ik ben super dankbaar dat ik daar mocht staan.”

Van Emst omschrijft zichzelf als iemand die ‘graag naar voren speelt.´ Ze spiegelt haar eigen spel het liefst aan dat van Ashleigh Barty, de Australische drievoudig Grand Slam-kampioen die in 2022 een punt achter haar carrière zette. “Zij had veel variatie in haar spel. Dat is ook iets wat ik leuk vind. Ik hou ervan om een beetje te ‘keten’ en de speeltuin in te gaan op de tennisbaan. Ik denk dat die variatie in mijn spel een voordeel is omdat veel vrouwen ervoor kiezen om er een wedstrijdje ‘hard slaan’ van te maken. Met mijn speltype kan ik de tegenstandster ontregelen.”

De variatie in haar spel vormt inmiddels een stevig fundament. In 2026 hoopt Van Emst daarmee andermaal stappen voorwaarts te zetten binnen het profcircuit. Maar het tennistalent weet ook dat de weg richting de top om meer vraagt dan alleen een goede techniek. “Hard werken blijft het belangrijkste. Mede dankzij de NK-titels zie ik het nieuwe jaar met veel vertrouwen tegemoet. Ik hoop nog consistenter te worden zodat ik hopelijk richting de top-300 kan in het enkelspel.”

Veel tijd om na te genieten van haar droomweek op het nationale kampioenschap heeft Van Emst niet. Op 9 januari vertrekt ze richting Monastir voor een reeks toernooien, ze zal dan onder meer haar titel moeten verdedigen. “Het leven als tennisser voelt als een rollercoaster, maar wel een hele leuke. Ik doe nu hetgeen waar ik als kind van droomde: de wereld rondreizen om te tennissen.”