Zelfoverschatting. Het lijkt diep geworteld te zijn in ons als tennissers. Ik neem je even mee in een paar bizarre statistieken. Uit een recent Amerikaans onderzoek onder amateurtennissers bleek dat 71 procent dacht een spelletje te kunnen winnen van een prof. Bij de tennissers tussen de 18 en 24 jaar ligt dat percentage zelfs op 82. Ook grappig: 47 procent van de amateurtennissers boven de 55 jaar denkt dit voor elkaar te krijgen. Nu weet ik wel dat veel mensen lijden aan structurele zelfoverschatting, maar dit laat echt zien dat het aantal mensen dat hieraan lijdt schrikbarend hoog is.
Lees ook: Ik word groundsman
“Dit is echt insane”, zei voormalig nummer 1 van de wereld Andy Roddick nadat hij hoorde over de cijfers. “Als ik net zoveel zelfvertrouwen had als deze mensen dan had ik Wimbledon zeventien keer gewonnen. Minimaal. Kijk: ik ben 40 jaar, heb de US Open gewonnen en won in totaal 32 titels in mijn carrière. Denk je dat ik op dit moment één game win van Novak Djokovic? Absoluut niet. Laat staan dat deze amateurspelers dat kunnen.”
‘Toe aan niveau hoger’
De zelfoverschatting van tennissers zie je overal terug. Bij de opkomende professionals, de jeugdspelers, maar zeker ook bij de recreanten. Hoe vaak zie je wel niet dat in een open toernooi de categorie 7 vooral bezet is door mensen met een 8 of 9 op het pasje? Zij denken ‘wel toe te zijn aan een niveau hoger’. Win eerst maar eens een toernooi in je eigen categorie, zou ik zeggen.
Of je kent vast wel die spelers die nog nooit een toernooi in de 4 wonnen, maar zich alleen inschrijven voor A-toernooien. ‘Want in de training kan ik prima mee met die gasten’, hoor je dan. Tja, dan snap je er weinig van. En dan heb ik het nog niet over de ouders die hun kind een glansrijke profcarrière toedichten.
Andere sport
Ik speelde zelf een aantal keer een korte demonstratiewedstrijd tegen Sjeng Schalken. Ook tegen Elthingh speelde ik een paar games in een dubbelspel. Ik stond op dezelfde baan en had ook een racket in mijn hand, maar verder leek het toch dat ik een andere sport beoefende.
Waar komt dat toch vandaan, die zelfoverschatting? Een beetje googlen leert dat we het die Amerikaanse amateurtennissers niet kwalijk kunnen nemen. Ze lijden namelijk aan het Dunning-Kruger effect: een psychologisch verschijnsel waarbij mensen die incompetent zijn hun eigen prestaties hoger inschatten.
Tja, toch gun ik iedere amateurtennisser een paar minuten op een baan met een proftennisser die vol gas geeft. Dat brengt misschien het realisme een beetje terug.
Lees ook: Ik laat mijn dochter later naar Arantxa Rus kijken
Foto: Harjanto Sumali
