Een winner of een unforced error. Het zijn, of je nu het televisiecommentaar volgt op televisie of langs de kant zit op jouw vereniging, de twee meest voorkomende begrippen. Logisch? Nou, niet helemaal. De forced error, de zogeheten gedwongen fout, zou eigenlijk de centrale term moeten zijn. Wij leggen uit hoe dat zit. 

Laten we beginnen om deze drie termen verder te specificeren:

Winner: een winnende bal waar die de tegenstander niet meer aanraakt.
Unforced error: een onnodige fout. Oftewel, een fout die gemaakt wordt zonder dat je onder (zware) druk staat.
Forced error: Een bal waar je wel de mogelijkheid hebt om een zwaai te maken, maar waarbij je niet in staat bent om de bal te controleren en zodoende een fout maakt. Een afgedwongen fout doordat de tegenstander de bal met veel vaart, tempo of rotatie speelt.

Wat zeggen de cijfers?

Uit meerdere bronnen blijkt dat in het enkelspel zo’n 70 procent van de punten eindigt in een fout. 30 procent van de totale punten die gespeeld worden eindigen in een winner.

Als we nader inzoomen op de verschillen tussen de unforced error en de forced error blijkt dat 42 procent van alle gespeelde punten eindigt in een forced error. Het percentage unforced errors ligt op 28 procent. Kortom, het aantal forced errors ligt zo’n 50 procent hoger dan unforced errors.

Moeilijk meten

Dat in de praktijk vaak gesproken wordt over winners en onnodige fouten, komt omdat het meten van gedwongen fouten subjectief is. Er zit een grijs gebied tussen wanneer je iets een onnodige en gedwongen fout noemt. Dat heeft onder meer te maken met het niveau van een speler, voor de een hoger gerangschikte spelers kan iets gelden als een onnodige fout terwijl dat voor een lager gerangschikte speler zeker als gedwongen fout geldt.

Conclusie: probeer geen winners te slaan, maar dwing jouw tegenstander tot fouten.

Belangrijkste les

We weten nu, op basis van statistieken, dat een tennisrally het vaakst eindigt in een gedwongen fout. Tegelijkertijd weten we ook dat veel spelers (te) snel kiezen voor het slaan van een winner. Het willen slaan van een winner, afhankelijk van de situatie, levert over het algemeen meer risico op met een hogere foutenlast als gevolg. Conclusie: probeer geen winners te slaan, maar dwing jouw tegenstander tot fouten.

Binnenkort delen we op tennisnieuws.nl vijf manieren hoe je jouw tegenstander kunt dwingen tot een fout. Ons advies: ga alvast eens met deze mindset een setje spelen en stay stuned voor meer tips.

Lees ook: Zes redenen om meer door het midden te spelen