Opstaan, scores checken, highlights bekijken en een live-wedstrijd volgen bij het ontbijt. Tussendoor op de verschillende media de laatste analyses en interviews lezen. Het is voor mij vaste prik in die twee weken in januari dat de Happy Slam plaatsvindt.

De Australian Open is mijn favoriete grandslamtoernooi om naar te kijken. Het weer en de sfeer zijn fantastisch, daardoor zijn topwedstrijden gegarandeerd. En ook wel prettig: door het zien van die beelden krijg ik ook weer extra motivatie om te trainen.

Daarnaast is het seizoen net begonnen. Ik ben benieuwd hoe de spelers ervoor staan. Haalt Carlos Alcaraz profijt uit zijn nieuwe servicebeweging? Kan coach Andy Murray Novak Djokovic aan nóg een titel helpen? En zijn de Nederlandse coaches Sven Groeneveld en Raemon Sluiter meteen van meerwaarde bij hun nieuwe pupillen (Sorana Cirstea en Maria Sakkari)? Het zijn van die dingen die me op een doordeweekse dinsdag in januari om een uur of 6 in de ochtend behoorlijk bezighouden.

Lees ook: Volg het voorbeeld van Sinner en sla je tweede service vaker op het lichaam

Plakboek

Tot een paar jaar geleden zette ik regelmatig mijn wekker. Als een topwedstrijd om 3 uur ’s nachts begon, wilde ik die niet missen. In mijn middelbareschooltijd was dat vaste prik. Dat leidde trouwens ook vaak tot een teleurstelling. Zat ik om 4 uur in de ochtend op de bank met het idee naar Sjeng Schalken te gaan kijken, maar bleek dat Eurosport die wedstrijd niet uitzond. Tja, dan maar livescore op teletekst volgen. Tja, al die apps waarbij je alle wedstrijden tegelijk kunt kijken bestonden nog niet. Overigens gebeurt dat opstaan in het hols van de nacht maar zelden, als papa van een klein meisje heb ik mijn slaap hard nodig.

Als 11-jarige maakte ik een plakboek (ja, dat deed je toen nog) over de Australian Open van 2003. Ik verzamelde artikelen uit De Limburger en De Telegraaf. Die laatste krant hadden we thuis niet, dus fietste ik iedere dag trouw naar opa en oma om alle tennisverhalen uit te knippen. Het plakboek heeft nog een mooi plekje in mijn kantoor.

2003

Wat was dat voor toernooi? Het was die tijd van vergeten namen als Robby Ginepri, Albert Costa en Nicolas Escudé. Wat me vooral bijbleef was de kwartfinale tussen Andy Roddick en Younes El Aynoui, die pas in het begin van de Nederlansde middag afliep. De Amerikaan won met 21-19 in de vijfde set. Ik zat uiteraard met vriendjes voor de buis.

Het waren ook de hoogtijdagen van de zusjes Williams. In De Telegraaf viel te lezen: ‘vrouwentennis op een grandslamtoernooi is een sport waarbij 128 vrouwen twee weken lang tegen een bal slaan en aan het eind van de rit staan de Williams-zusjes in de finale.’ Daar was weinig tegen in te brengen. De zusjes speelden de enkelspelsfinale tegen elkaar en wonnen samen het dubbelspel.

‘Mentaal zwakke Krajicek’

En de Nederlanders? Een ‘gefrustreerde Sjeng Schalken’ verloor in de tweede van Mario Ancic. Richard Krajicek moest in die ronde zijn meerdere erkennen in Rainer Schüttler, de latere finalist. De Wimbledon-kampioen sprak over een mentaal zwakke prestatie van zichzelf. “Ik had niet de energie om mezelf in de wedstrijd te vechten”, liet hij optekenen in de krant. Raemon Sluiter verloor in de eerste ronde van de ‘Russische gigant’ Marat Safin. Martin Verkerk verloor van een ‘grootse’ Mark Phillipousis.

Krakers in eerste ronde

Genoeg over 2023. Terug naar het nu. Genoeg om naar uit te kijken, zelfs in de eerste ronde zijn de krakers niet op één hand te tellen. De kersverse toernooiwinnaar van Adelaide Gaël Monfils tegen de nieuwe sensatie Giovanni Mpetshi Perricard, supertalent Joao Fonseca tegen Andrey Rublev en natuurlijk Tallon Griekspoor die het opneemt tegen Hubert Hurkacz. Bij de vrouwen zijn Aryna Sabalenka tegen Sloane Stephens en Coco Gauff tegen voormalig winnares Sofia Kenin de meest in het oog springende eersterondepartijen.

Genoeg reden om de wekker te zetten, toch? Verhalen om een plakboek mee te vullen zullen er dit jaar zeker meer dan genoeg zijn. Hoe dan ook, ik ga het volgen. Het is en blijft voor mij de mooiste (tennis)tijd van het jaar.

Lees ook: Mees Röttgering bereikt eerste plaats op mondiale juniorenranglijst