Door: Robert Hesen
Het was spannend. Zou Mees, die vanaf het moment dat hij startte met tennis met Babolat-rackets speelt, het hoofdtoernooi halen van het juniorentoernooi van Wimbledon? Het lukte. De toernooiwinst in Charleroi-Marcinelle (J300) bracht hem op een veilige positie. Mees vertrok samen met zijn coach Jochem Mol naar London.
Het tweetal kwam met vertrouwen aan in Engeland. Want na de toernooiwinst in België volgde een nieuwe primeur. Op de proftoernooien Duffel (België) en Alkmaar (Nederland) liet hij zien zich ook staande te kunnen houden tussen de grote mannen. Mees, die op 7 juli 16 jaar werd en de nummer 54 van de internationale juniorenranglijst is, kwam op beide toernooien door de eerste ronde. Daardoor sprokkelde hij zijn eerste twee ATP-punten. Zijn naam prijkt nu op een 1670e plaats.
Roehampton
Als voorbereiding op Wimbledon speelde de tennisser uit Wanssum het toernooi van Roehampton (J300). Hij verloor in de eerste ronde in drie sets van de als 8e geplaatste Braziliaan Joao Fonseca. “Echt heel zonde dat ik die verloor. Ik begon moeizaam. Het was de eerste keer op gras, dus ik moest wennen. Maar nadat ik een set én een break achter stond, kwam ik in de wedstrijd. Ik won de tweede set en in de derde set lag het momentum bij mij. Maar één slechte game op 4-4 werd fataal.”
Coach Mol en zijn pupil Mees bereidde zich de rest van de week voor op Wimbledon, waar ze nu ook konden trainen. Mol: “We zijn al op veel mooie plekken geweest, maar dit is absoluut het meest bijzondere toernooi dat we samen hebben meegemaakt. Waarom? We zijn hier omringd door spelers en speelsters die allemaal fulltime met hun sport bezig zijn. Mees ziet hier dat Djokovic minimaal een uur bezig is met zijn rek- en strekoefeningen, voordat hij de trainingsbaan opgaat. Dat soort dingen zijn leerzaam en motiverend.”
Snelle baan
Trainer Mol ziet dat zijn pupil goed uit de voeten kan op het heilige gras. Hoewel Mees een groot fan is van Nadal, voelt hij zich uitstekend op snelle ondergronden. Geen toeval, zegt Mol, die Mees al traint vanaf zijn 8e. “We hebben altijd in ons achterhoofd gehouden om hem goed te maken op snelle ondergronden. Dat betekent dat we erop hameren dat Mees dicht op de baseline speelt, de ballen snel pakt en zijn returnpositie voldoende voorwaarts is. Dat is op snelle ondergronden écht een voordeel.”
En dat blijkt. In zijn partij in de eerste ronde tegen de Italiaan Frederico Cina wint de linkshandige Mees met 6-3 6-3. Op matchpoint ziet hij na zijn service het kalk opspatten van de lijn: ace. Rustig en zonder grote vreugde uitbarsting loopt hij naar het net en geeft hij zijn Italiaanse tegenstander een hand. De high five met coach Mol is mooi: de eerste overwinning op een grandslam is een feit. Mol: “Ik denk dat dit een van zijn beste wedstrijden ooit was.”
Dolletje
Mees heeft het naar zijn zin op Wimbledon, zeker na de overwinning in de eerste ronde. Hij gaat op de foto met Alcaraz, ziet trainingen van Djokovic en geniet van het grastennis. “Ik vind het geweldig om op gras te tennissen. Het is echt leuk. Je merkt dat iedereen dit toernooi nét wat belangrijker vindt. Ook is het heel interessant om spelers zoals Djokovic en Alcaraz te zien trainen en met eigen ogen te ervaren hoe zij de sport beleven. We konden bijvoorbeeld naast hen de warming up doen. Ik wil nog weleens een dolletje uithalen, maar zij doen écht alles voor 110 procent. Dat is een belangrijke les.”
Potentie
In de tweede ronde trof de Mees de Mexicaan Rodrigo Pacheco Mendez, nummer drie van de juniorenranglijst. Mees is in het begin van de wedstrijd de betere speler. Hij neemt de ballen sneller, slaat harder en creëert breakpoints. Toch is de Nederlander de eerste speler die zijn service inlevert op 2-2. Daarna loopt hij achter de feiten aan. Mees laat bij vlagen zien dat hij het potentieel heeft het de Mexicaan lastig te maken, maar die toont zich nog te degelijk: 6-2 6-2.
De teleurstelling is na afloop groot. “Ik weet niet zo goed wat er gebeurde. Ik begon goed en had de overhand. Maar nadat ik de game op 2-2 uit het niets verlies, ben ik het kwijt en kan ik mijn niveau niet meer omhoog brengen. Dat dit juist op Wimbledon gebeurt, doet extra pijn.” Coach Mol constateerde dat het contrast met de eerste ronde groot was. “Maar hier leren we van. Je leert fietsen door vallen en opstaan. Nou, we zijn nu even gevallen, maar we gaan keihard door.” Daar sluit Mees zich bij aan. “Op naar de US Open.”
Foto: Babolat
