De grote winnaars van de oorlog tussen het Wereldantidopingagentschap (WADA) en nationale organisaties, zouden wel eens de dopingzondaars kunnen zijn.
Was doping vroeger beter? Herinner je je de goede oude tijd van de steroïden van Ben Johnson tijdens de Olympische Spelen van Seoul in 1988, de EPO van Festina en Lance Armstrong in de Tour, de THG van Marion Jones? Allemaal geruchtmakende zaken die vaak gepaard gingen met min of meer spontane bekentenissen. In de afgelopen maanden lijkt het echter of bijna alle grote vissen tussen de mazen van het anti-dopingnet zijn gevallen. Denk daarbij niet alleen aan Jannik Sinner (ATP-1) en Iga Swiatek (WTA-2), maar ook aan Ysaora Thibus (Franse schermster) en de elf Chinese zwemmers op de Olympische Spelen afgelopen zomer. Telkens gaat het om een “oorzaak zonder medeweten”.
In ons eerste artikel in het dopingdossier van L’Équipe, ‘Achter de schermen van de oorlog tussen antidopingorganisaties en anonieme klokkenluiders’, onthulden we al interne spanningen en confrontaties tussen klokkenluiders en autoriteiten onderling.
Volgens Olivier Nigli, de directeur-generaal van het Wereld Anti-Doping Agentschap, is de voornaamste oorzaak van de vele positieve dopingtests echter dat “de testinstrumenten te precies zijn geworden”.
“We hebben misschien zelf het probleem gecreëerd waarmee we nu geconfronteerd worden, omdat de laboratoria beter zijn geworden. Ze detecteren infinitesimale hoeveelheden”, vertelt de mondiale antidopingbaas zowel tevreden als teleurgesteld.
Rivaliteit en open oorlog tussen antidopingagentschappen
Bovenop de controverse rond testniveaus, schreven we afgelopen maand dus al dat er een betreurenswaardige “oorlog tussen dopingorganisaties” woedt. Zo blijkt uit dit onderzoek dat het WADA de directeur onderzoeken van het Franse antidopingagentschap (AFLD) ernstig beschuldigd van mogelijke handel in dopingproducten. Tegelijkertijd heeft het WADA ook een aanklacht wegens smaad ingediend tegen het United States Anti-Doping Agency (USADA), het nationale anti-dopingorganisatie voor de Verenigde Staten, in verband met de zaak van de valse dopinggebruikers in het Chinese zwemmen.
Het lijkt de wereld op zijn kop, maar de realiteit liegt er niet om. Net zoals de Verenigde Naties (VN) regelmatig wordt uitgedaagd door sommige van haar eigen lidstaten, wordt ook het WADA in twijfel getrokken door bepaalde nationale agentschappen, met name door de Verenigde Staten in het bijzonder.
Het is een publiek geheim dat de USADA droomt van een anti-doping pax americana dat zich zou uitstrekken tot alle landen en alle sporten, maar met een opvallende uitzondering van de grote professionele en universitaire competities (NFL, NBA, MLB, NCAA), die boven de wet zouden worden geplaatst.
Het wordt steeds duidelijker wie de echte winnaars zijn van deze verwarring en, misschien nog belangrijker… wie als verliezer uit de bus dreigt te komen.
LEES OOK DEEL 1 IN ONS DOPINGDOSSIER: Achter de schermen van de oorlog tussen antidopingorganisaties en anonieme klokkenluiders
